Uitgelicht: Juna Horstmans

Een interview met Juna Horstmans

Tot het einde van het jaar siert het werk van Juna Horstmans de posterbak op de gevel van TOBACCO Theater in de Nes. Deze Nederlands-Australische illustrator, die pendelt tussen Amsterdam en Londen, maakt betoverende collages waarin patroon en werkelijkheid samenkomen. Wat drijft haar en hoe ontstaat haar werk? We spraken met Juna over haar inspiratie door reizen, alledaagse schoonheid en haar unieke creatieve proces.

Je werk belichaamt een prachtige wisselwerking tussen precisie en verbeelding. Kun je ons vertellen over je creatieve proces, van het eerste idee tot de voltooide collage?

Dank je wel! Mijn werk is geworteld in een gevoel van ontdekking en hoe ik dat vertaal in een levendige nieuwe compositie. Mijn creatieve proces begint meestal met de wereld in te gaan en snapshots te maken van mijn omgeving. Dat kan van alles zijn: een potplant op een balkonrand, de ronding van een straatnaambord of zelfs het spel van schaduwen op een muur. Ik geloof dat er overal inspiratie te vinden is als je de tijd neemt om er echt naar te zoeken.

Terug in mijn atelier gebruik ik deze verzamelde beelden als springplank voor mijn collages. Ik werk met papier, schaar en lijm, ik teken, knip en assembleer afgeleiden van deze beelden en laat mijn verbeelding ze transformeren tot iets nieuws. Het resultaat is een meerlagig proces waarbij ik eerst ruwe vormen vouw en plaats en vervolgens langzaam een ingewikkelde compositie opbouw met minuscule restjes gekleurd papier.

Papieren fragmenten spelen een centrale rol in je kunst. Wat is het aan papier als medium dat je aanspreekt en hoe kies je je materialen?

Er is iets met de tactiele aard van papier waar ik nooit overheen kom. Als een zeer praktisch persoon vind ik dat het werken met papier me in staat stelt om me op een dieper, meer fysiek niveau met mijn praktijk te verbinden. De veelzijdigheid van papier – het kan gevouwen, gekreukeld en gescheurd worden – biedt eindeloze mogelijkheden voor onderzoek en experimenten, waardoor ik kan spelen met nieuwe vormen, texturen en lagen.

Veel van het papier dat ik gebruik is gevonden of gerecycled. Ik heb een gewoonte ontwikkeld om materialen te verzamelen zoals chocoladewikkels, cadeaupapier of alles met een interessante textuur of kleur. Ik haal ook wat papier bij Vlieger, mijn favoriete papierwinkel in Amsterdam, die zo’n rijke variëteit heeft. De laatste tijd experimenteer ik met schilderen en spuiten op papier, wat een extra dimensie toevoegt aan het medium en de mogelijkheden in mijn werk vergroot.

Wat is de meest ongewone of onverwachte inspiratiebron die je ooit hebt gehad?

Een van de meest onverwachte inspiratiebronnen voor mij zijn de deuropeningen en muren die ik op reis tegenkom, vooral in Europa. Altijd als ik op vakantie ben, voel ik me aangetrokken tot hun texturen, patronen en unieke details. Plaatsen als Italië en Spanje, met hun ingewikkelde tegelwerk en prachtig verouderde oppervlakken, hebben een blijvende indruk achtergelaten. Deze elementen zijn van grote invloed op mijn werk en inspireren me in de manier waarop ik kleur, gelaagdheid en compositie benader.

Wat was tot nu toe je meest belonende project en wat maakte het bijzonder voor je?

Eerlijk gezegd is het project dat ik voor TOBACCO heb gemaakt tot nu toe het meest belonend geweest. Het was een behoorlijke onderneming en de kans om het in zo’n openbare ruimte tentoon te stellen was echt geweldig. Alleen al de schaal van het werk zelf voelde als een belangrijke prestatie en het stimuleerde me om groter te denken. Het vormde ook het pad voor vele andere grootschalige projecten en bleek een geweldige uitdaging die me hielp te groeien als kunstenaar.

Je beschrijft je werk als een dialoog tussen patroon en werkelijkheid. Hoe zie je jouw kunst aansluiten bij de belevingswereld van de kijker of hoe daag je die uit?

Door elementen uit de werkelijkheid te herinterpreteren als gestileerde patronen en felle kleuren, wil ik de aandacht vestigen op alledaagse voorwerpen die vaak over het hoofd worden gezien. Mijn kunst weerspiegelt mijn unieke perspectief en biedt kijkers zo een kijkje in hoe ik de wereld zie. Ik hoop dat kijkers door mijn werk te bekijken, de schoonheid van het alledaagse beginnen op te merken en te waarderen, misschien wel op dezelfde manier als ik dat doe.

Welk advies zou je geven aan iemand die net begint met collage of grafisch ontwerp, met name het vinden van een balans tussen techniek en creativiteit?

Mijn advies zou zijn om er plezier in te hebben en zoveel mogelijk te experimenteren. Het is makkelijk om verstrikt te raken in trends of je zorgen te maken over het vinden van je eigen stijl, maar ik geloof dat de beste manier om zowel techniek als creativiteit te ontwikkelen is door zelf aan de slag te gaan. Hoewel digitale hulpmiddelen nuttig zijn, kun je er niet ver mee komen. Je handen gebruiken om te creëren – of het nu collages of ontwerpen zijn – helpt je om dieper in contact te komen met je innerlijke kunstenaar en dat gevoel van speelsheid waar we vaak het contact mee verliezen. In een wereld die gedomineerd wordt door digitaal, geloof ik echt dat we meer analoog nodig hebben!